Η αφαίρεση του τατουάζ και για ποιους λόγους την αποφασίζουμε

Τα τατουάζ αποτελούν εδώ και μερικά χρόνια ένα ιδιαίτερα ελκυστικό τρόπο έκφρασης μέσω μηνυμάτων ή εικόνων στο δέρμα μας, τα οποία είναι ανεξίτηλα. Για διάφορους λόγους όπως θα δούμε παρακάτω πολλοί άνθρωποι αποφασίζουν πως δεν τα θέλουν πλέον και τα αφαιρούν.

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της, η αφαίρεση τατουάζ έχει πραγματοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Πριν ανακαλυφθεί το λέιζερ, οι τεχνικές που εφαρμόζονταν ήταν η δερμοαπόξεση, το τρίψιμο του δέρματος με αλάτι ή το TCA, το τριχλωροξικό οξύ δηλαδή, το οποίο είναι ένα οξύ που απομακρύνει τα πρώτα στρώματα του δέρματος φτάνοντας στο στρώμα το οποίο έχει διεισδύσει και το μελάνι του τατουάζ. Κάποιες ακόμα μέθοδοι ήταν η κρυοχειρουργική και η εκτομή, μέθοδος που εφαρμόζεται ακόμα, κάποιες φορές με μοσχεύματα δέρματος όταν το τατουάζ που θέλουμε να αφαιρεθεί είναι μεγάλο. Εάν ανατρέξουμε ακόμα πιο παλιά, βλέπουμε ότι κάποιες μέθοδοι επιτυγχάνονταν με την ένεση ή εφαρμογή κρασιού στο τατουάζ, ή ακόμα και ασβέστη ή σκόρδου. Πλέον, το λέιζερ σίγουρα αποτελεί την πιο ασφαλή και αποτελεσματική μέθοδο αφαίρεσής του.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν επίσης έρευνες που έχουν γίνει και καταδεικνύουν για ποιους λόγους οι άνθρωποι που είχαν τατουάζ αποφάσισαν να το αφαιρέσουν. Από δημοσκόπηση που έγινε μερικά χρόνια πριν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το 21% των Αμερικάνων είχε μετανιώσει για το τατουάζ που έκανε, χωρίς να αναφέρει όμως τους λόγους. Σε έρευνα που έγινε μετέπειτα για τους λόγους τους οποίους το έσβησαν, προέκυψε ότι σε ποσοστό 18% οφειλόταν στο ότι δεν τους άρεσε πια, σε λίγο μεγαλύτερο ποσοστό της τάξης του 19% ότι είναι μόνιμο και θα το έχουν στο σώμα τους για όλη τους τη ζωή, και σε ποσοστό 20% ότι ήταν νέοι όταν το έκαναν και τώρα το έχουν μετανιώσει. Παράλληλα, σε προηγούμενη δημοσκόπηση προέκυψε ότι και οι Βρετανοί έχουν μετανιώσει που έκαναν ένα τατουάζ σε ποσοστό 19%, καθώς και το 11% των Ιταλών.

Ακόμα πιο διαφωτιστικές έρευνες για τους λόγους που πολλοί άνθρωποι προχώρησαν στην αφαίρεση τατουάζ που είχαν, έχουν γίνει ακόμη πιο παλιά, το 1996 και το 2006, όπου άνθρωποι και των δύο φύλων απάντησαν πως ήταν αρκετά νέοι όταν το έκαναν, και αργότερα το μετάνιωσαν. Περισσότεροι από τους μισούς ανέφεραν επίσης ότι το τατουάζ που είχαν τους προκαλούσε αμηχανία καθώς σε κάποιες περιπτώσεις δε μπορούσαν να το κρύψουν ή φαινόταν κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Πολύ σημαντικός επίσης λόγος αφαίρεσής του είναι βέβαια η αφαίρεση του ονόματος κάποιου ατόμου το οποίο δεν υπάρχει πλέον στη ζωή τους. Αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι είναι κάτι που και πολλοί διάσημοι ηθοποιοί δε μπόρεσαν να αποφύγουν και αναγκάστηκαν να το σβήσουν ή να το αλλάξουν. Σίγουρα πάντως, σε οποιαδήποτε ηλικία και αν το κάνουν, πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο αυτό να μην τους εκφράζει σε μερικά χρόνια.