Είναι από τις εικόνες που όταν τις βλέπεις μένεις με τον στόμα ανοιχτό. Κάποια υπέροχα πλάσματα έκαναν την βόλτα τους. Μπροστά σε ένα υπέροχο θέαμα βρέθηκαν οι κάτοικοι στην Νέα Λάμψακο.
Ξαφνικά προσγειώθηκαν πλάσματα που σίγουρα δεν ανήκουν σε αυτό το περιβάλλον. Όσοι τα είδαν έμειναν με τον στόμα ανοιχτό. Τέτοια ομορφιά δεν την συναντάς εύκολα. Μία ασυνήθιστη ομορφιά έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους.
Το μόνο που έκαναν όσοι τα έβλεπαν ήταν να πάρουν το κινητό τους τηλέφωνο και να αποθανατίσουν την στιγμή που είμαστε σίγουροι ότι θα τους μείνει αξέχαστη.
Τα πανέμορφα πτηνά βρέθηκαν για ολιγοήμερη «ξεκούραση» από το ταξίδι της μετανάστευσης τους. Αυτό έγινε στην αλυκή Κοπανά στην Νέα Λάμψακο και δεν είναι η πρώτη φορά.
Τα υπέροχα πλάσματα λίγο έξω από τη Χαλκίδα
Τα πουλιά βρίσκονταν αρκετά κοντά στο δρόμο και έτσι ο οποιοσδήποτε μπορούσε να τα δει πιο εύκολα…
Τα Φλαμίνγκο, αποκτούν το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα στις φτερούγες τους όσο μεγαλώνουν, καταναλώνοντας τις μικροσκοπικές γαρίδες Artemia, τις οποίες αναζητούν στα ρηχά νερά των υγροτόπων.
Για την αναπαραγωγή τους ταξιδεύουν στη Γαλλία, την Ισπανία, την Τουρκία και σε άλλες χώρες της Μεσογείου.Τα φλαμίνγκο συχνά στέκονται στο ένα πόδι, ενώ το άλλο είναι μαζεμένο κάτω από το σώμα τους.
Η αιτία αυτής της συμπεριφοράς δεν είναι πλήρως κατανοητή. Μία θεωρία είναι ότι με το να στέκονται στο ένα πόδι εξοικονομούν περισσότερη σωματική θερμότητα, δεδομένου ότι ξοδεύουν αρκετό χρόνο μέσα στο κρύο νερό.
Ωστόσο, αυτή η συμπεριφορά συμβαίνει και στο ζεστό νερό, και παρατηρείται στα πουλιά που τυπικά δεν στέκονται στο νερό. Μία εναλλακτική θεωρία είναι ότι με το στήσιμο στο ένα πόδι μειώνεται η ενέργεια που πρέπει να καταναλωθεί για την παραγωγή μυικής προσπάθειας ώστε το πουλί να σταθεί και να ισορροπήσει στο ένα πόδι. Μία έρευνα σε πτώματα φλαμίνγκο έδειξε ότι η στάση στο ένα πόδι μπορεί να επιτευχθεί χωρίς καμία μυική δραστηριότητα, ενώ τα ζώντα φλαμίνγκο επιδεικνύουν σημαντικά μικρότερη κίνηση στην μονόποδη στάση.
Εκτός από το ότι στέκονται στο νερό, τα φλαμίνγκο μπορούν να πατήσουν με τα μεμβρανωτά τους πόδια στη λάσπη, για να φέρουν στην επιφάνεια το φαγητό που βρίσκεται στον πάτο.
Οι κάτοικοι που βρέθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή όπως και η Νικολέτα Πολύχρονου θα θυμούνται για αρκετό καιρό αυτά τα θεϊκά πλάσματα που… προσγειώθηκαν εκεί.(πηγή φωτογραφίας: Νικολέτα Πολύχρονου)
Τα υπέροχα φλαμίνγκο στην Εύβοια- πηγή φωτογραφίας: Νικολέτα ΠολύχρονουΛίγα λόγια για την Νέα Λάμψακο
H Λάμψακος ήταν αρχαία ελληνική αποικία των Φωκαέων, χτισμένη κοντά στις ακτές του Ελλήσποντου, όπου τώρα υπάρχει η Τουρκική πόλη Lapseki. Η Νέα Λάμψακος βρίσκεται 4 χλμ νότια της Χαλκίδας.
Η πόλη χτίστηκε από Φωκαείς το 654 π.Χ., όπως διαβάζουμε στο wikipedia.org. Το όνομά της το πήρε σύμφωνα με παραδόσεις της Φώκαιας από την τοπική ηρωίδα Λαμψάκη.
Η πόλη έχασε την ανεξαρτησία της τον 6ο αιώνα π.Χ. από τους Λυδούς και στην συνέχεια από τους Πέρσες. Η πόλη υπήρξε ισχυρότατη, λόγω του σημαντικού λιμανιού της, πάνω στον εμπορικό δρόμο που συνέδεε την Ελλάδα και ολόκληρη την Μεσόγειο με τον Εύξεινο Πόντο.
Περίπου προς τα τέλη του 5ου αι. όταν η Λάμψακος είχε μπει στην συμμαχία των Αθηναίων, είναι αξιοσημείωτα τα ποσά που πληρώνει ως φόρο και μάλιστα τον δεύτερο μεγαλύτερο φόρο μετά την πόλη του Βυζαντίου.
Το κρασί της Λαμψάκου ήταν διεθνώς αναγνωρισμένο κατά την αρχαιότητα και ο Στράβωνας, ο περίφημος γεωγράφος την ονομάζει ευάμπελο και ο περίφημος Λαμψακηνός οίνος ήταν διεθνώς αναγνωρισμένος κατά την αρχαιότητα. Το ανθηρό οικονομικό περιβάλλον συντέλεσε στην ανάπτυξη της πολιτιστικής ζωής της πόλης. Δεν είναι τυχαίο που επιφανείς φιλόσοφοι, όπως ο Αναξαγόρας και ο Επίκουρος διέμεναν για μεγάλο χρονικό διάστημα εκεί. Ο Επίκουρος μάλιστα ίδρυσε και μια σχολή που υπήρξε το φυτώριο πολλών γνωστών μαθητών του.
Η Λάμψακος εξασθένησε μετά από την επανάσταση που πραγματοποίησε το 411 π.Χ. κατά των Αθηναίων. Το 196 π.Χ. οι Ρωμαίοι υπερασπίστηκαν την πόλη απέναντι στον Αντίοχο τον Μέγα . Η Λάμψακος έγινε σύμμαχος της Ρώμης και συνέχισε να ευημερεί και κάτω από τον έλεγχο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.