Μπροστά σε πολυσύχναστο δρόμο της Χαλκίδας μια εικόνα γροθιά στο στομάχι. Όσοι περνούν από κεντρικά σημεία της πόλης βλέπουν την πραγματικότητα.
Μακριά από τα λαμπιόνια και την χαρά των εορτών υπάρχει και αυτή η εικόνα τις γιορτές των Χριστουγέννων. Μια εικόνα που πραγματικά θα θέλαμε να ήταν διαφορετική. Την ώρα που αρκετοί ετοιμάζονται για το ρεβεγιόν και ντύνονται και στολίζονται υπάρχει και αυτή η κατάσταση που προκαλεί θλίψη. Την ώρα που το βράδυ το θερμόμετρο πέφτει στους 2 βαθμούς Κελσίου, κάποιοι δεν ζουν στην ζεστασιά των σπιτιών τους.
Και ενώ η χώρα είναι μέσα στην καρδιά των Χριστουγέννων, η ανθρωπιστική κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία μοιάζει να μην έχει τέλος.
Πλέον, υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται στα παγκάκια ή σε στάσεις λεωφορείων ακόμη και σε πόλεις της επαρχίας όπως είναι η Χαλκίδα. Τα χαρτόκουτα και οι κουβέρτες των αστέγων μπροστά από τις ακριβές βιτρίνες είναι κάτι πρωτόγνωρο για την πόλη.
Άνθρωποι που βρέθηκαν λόγω κρίσης στο δρόμο. Άστεγοι, αναζητούν λίγη ζεστασιά και λίγη ανθρωπιά…
Δεν είναι ουτοπία ούτε απλό ευχολόγιο. Είναι ανάγκη να αξιοποιηθούν οι διαθέσιμοι πόροι και τώρα και στο μέλλον με τρόπο που σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά και την κοινωνία.