Δείτε τα σπάνια πλάσματα που κάνουν βόλτα στη Χαλκίδα!

Είναι εντυπωσιακά πλάσματα και τα είδαμε να κάθονται σε παραθαλάσσιες περιοχές στη Χαλκίδα.

Μία εικόνα που όσοι ήταν τυχεροί την έζησαν από κοντά. Είναι όταν η φύση έχει προνοήσει για όλους.

Συνήθως αυτό το πλάσμα, τους προηγούμενους μήνες το βλέπαμε μόνο του. Στην παρακάτω φωτογραφία το είδαμε με παρέα. Κάθονταν δίπλα σε γλάρους.

Μια αρμονική συνύπαρξη παρόλες τις διαφορές στο είδος τους.

Είναι ένα εντυπωσιακό πλάσμα και πάθαμε πλάκα όταν το είδαμε να ανοίγει τα φτερά του. Μαθαίνουμε ότι ζει κοντά στην θάλασσα, ωστόσο μας φάνηκε σπάνιο όταν το είδαμε στη Χαλκίδα.

Έχουν μακριά ουρά και λευκό πηγούνι. Τα ενήλικα πουλιά την περίοδο της αναπαραγωγής αποκτούν λευκές κηλίδες στους μηρούς και λευκό φτέρωμα στο κεφάλι.

Χαρακτηριστικό του είναι ο κίτρινος λαιμός του που διακρίνεται εύκολα. Βρίσκεται κοντά στις θάλασσες και χτίζει τη φωλιά του από φύκια, σε δέντρα και βράχια κοντά σε υγροτόπους και μερικές φορές στην ενδοχώρα.

Γεννά την άνοιξη 3-4 αβγά τα οποία κλωσούν και οι δύο γονείς επί 28 -31 μέρες.

Αυτό τα πουλιά λέγονται κορμοράνοι και είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα θαλασσοπούλια, που μπορούμε να δούμε στην Ελλάδα.

Μάλιστα οι κορμοράνοι έρχονται στη Χαλκίδα για να ξεχειμωνιάσουν. Προτιμούν τα ζεστά κλίματα που δεν έχουν χειμώνες και χιόνια. Αυτό το κλίμα το έχει η πόλη μας.

Συνήθως κάθεται μόνο του ή παρέα με γλάρους και χαρακτηριστική εικόνα του είναι όταν βγάζει έναν περίεργο ήχο και ανοίγει τα μαύρα του φτερά.

Οι κορμοράνοι μαθαίνουμε ότι είναι μεγάλα μαύρα πουλιά, που το μήκος τους κυμαίνεται στα 77-94 εκατοστά και με άνοιγμα φτερών που μπορεί να φτάσει τα 121-149 εκατοστά. Είναι εντυπωσιακό αν καταφέρετε και τα δείτε στην πιο πάνω κατάσταση.

Έχουν μια μακριά ουρά και λευκό πηγούνι, ενώ τα ενήλικα άτομα την περίοδο της αναπαραγωγής αποκτούν λευκές κηλίδες στους μηρούς και λευκό φτέρωμα στο κεφάλι.

Χαρακτηριστικό του κορμοράνου είναι ο κίτρινος λαιμός του που διακρίνεται εύκολα.

Τα νεαρά άτομα είναι γενικότερα πιο ανοιχτόχρωμα. Όσο μεγαλώνει ηλικιακό αυτό το σπάνιο πλάσμα, τόσο πιο πολύ διατηρεί το μαύρο του χρώμα.

Ζει συνήθως κοντά στη θάλασσα, σε λιμνοθάλασσες, λίμνες και ποτάμια. Το χειμώνα αποδημεί προς το Νότο κατά μήκος των ακτών.