Κάτι αλλόκοτο συνέβη στη Χαλκίδα μετά από την έντονη βροχόπτωση
Μετά την καταρρακτώδη βροχή που έφερε η κακοκαιρία Adel στη Χαλκίδα το πρωί, ένα αλλόκοτο σκηνικό ήρθε να προστεθεί.
Μόλις οι πρώτες ακτίνες του ήλιου βγήκαν από τα σύννεφα, τότε άρχισε ο πραγματικός χαμός.
Εμφανίστηκαν παντού μυγάκια. Χιλιάδες μικροσκοπικά, αόρατα σχεδόν, μα άπειρα στον αριθμό.
Σμήνη ολόκληρα που αιωρούνταν σαν λεπτή ομίχλη πάνω από τους δρόμους, τις πλατείες, ακόμη και πάνω από τις καρέκλες στις καφετέριες που έμεναν άδειες γιατί κανείς δεν τολμούσε να καθίσει.
Όσοι προσπάθησαν να περπατήσουν, έκαναν βήματα προσεκτικά, μισόκλειναν τα μάτια, κάλυπταν με το χέρι το στόμα, παλεύοντας να μην τα καταπιούν.
Μερικοί σταματούσαν στη μέση του δρόμου, τινάζοντας τα χέρια τους σαν να προσπαθούσαν να διώξουν αόρατους κόκκους σκόνης.
Τα μυγάκια κολλούσαν στα μάγουλα, στα βλέφαρα, ακόμη και μέσα στα αυτιά. Οι πιο απαισιόδοξοι μονολογούσαν και δυσφορούσαν, ενώ οι πιο αισιόδοξοι γελούσαν παρότι αναγκάζονταν να φτύνουν κάθε τρεις και λίγο.
Κι όμως, μέσα σε αυτή τη μικροσκοπική εισβολή, η Χαλκίδα είχε μια παράξενη ομορφιά∙ μια ζωντάνια μετά τη βροχή, σαν να ανάσαναν όλα ξανά, άνθρωποι και φύση, έστω κι αν ήταν γεμάτο από …μυγάκια.