Μας το έλεγαν οι παππούδες μας αλλά εμείς ποτέ δεν το πιστεύαμε. Συνήθως συμφωνούσαμε για να μην τους κακοκαρδίσουμε και μέσα μας πιστεύαμε πως αυτό δεν γίνεται να συμβαίνει τουλάχιστον στην Εύβοια. Θα μας πείτε ότι μπορεί να εμφανιστεί στο Αιγαίο. Έτσι πιστεύαμε αλλά είμασταν λάθος.
Εμφανίστηκε στον Ευβοϊκό. Αν μας έλεγαν ότι έτσι απλά εμφανίστηκε, δεν θα το πιστεύαμε. Όμως υπάρχει και η φωτογραφία, οπότε δεν χωράει καμμία αμφισβήτηση.
Οι εμφανίσεις φαλαινών στις ελληνικές θάλασσες είναι σπάνιες. Καμμιά φορά όμως εμφανίζονται στα ρηχά. Οι τελευταίοι που πρέπει να φοβούνται είναι οι λουόμενοι μιας και δεν θα σε ενοχλήσουν.
Αυτό που εμφανίστηκε στην Νότια Εύβοια και το μάθαμε από το adventure-evia, έχει να κάνει με μία φάλαινα φυσητήρα.
Ανήκει στην κατηγορία των θηλαστικών ”κήτη” όπως και οι υπόλοιπες φάλαινες και τα δελφίνια. Δεν είναι μικρούλες αλλά έχουν μήκος μέχρι και είκοσι μέτρα.
Στην Εύβοια έχει εμφανιστεί άλλη μία φορά αποδεδειγμένα. Το λέμε γιατί έχουμε και τις φωτογραφίες όταν μία φάλαινα εμφανίστηκε στην παραλία της Χαλκίδας και επιστρατεύτηκε μέχρι και ο στρατός για να γλυτώσουν από το τέρας, όπως έγραφαν τότε οι εφημερίδες.
Είναι πάρα πολύ γρήγορες και μπορούν πολύ εύκολα από τον αφρό της θάλασσας να βρεθούν στον βυθό. Ένα ήχο θα ακούσεις και ξαφνικά θα χαθεί από τα μάτια σας.
Κατέχει το ρεκόρ κατάδυσης των φαλαινών, καθώς μπορεί να καταδυθεί σε βάθος 2250 μ. Η φάλαινα φυσητήρας έχει μια γκρι απόχρωση σε όλο της το σώμα.
Το κεφάλι της είναι στρογγυλό, με το στόμα της να βρίσκεται κάτω από τη μέση του κεφαλιού. Μετά το κεφάλι της, το σώμα της είναι ρυτιδωμένο, έως λίγο πριν την ουρά της. Η ουρά της είναι κάπως χοντρή, όπως άλλωστε και το υπόλοιπο σώμα της. Τα πτερύγια της βρίσκονται αρκετά μπροστά, και είναι σχετικά μικρά σε σχέση με το πελώριο σώμα της.

Η παρουσία αυτών των φαλαινών στις Ελληνικές θάλασσες, είναι γνωστή ήδη από τον Αριστοτέλη. Βέβαια κανένας δεν τις είχε δει και φωτογραφίσει.
Κρατηθείτε! Ο Αριστοτέλης γνώριζε την παρουσία των φαλαινών στην Ελλάδα ήδη από το 350 π.Χ.. Δεν το είπαμε χωρίς αποδείξεις αλλά υπάρχει ένα σύγγραμμά του «Περί τα ζώα ιστορίαι».
Εκεί αναφέρει τη λέξη «φυσητήρα», περιγράφοντας την αναπνευστική οδό των κητωδών και ίσως και τους φυσητήρες, που είχε παρατηρήσει στο Βόρειο Αιγαίο.
Σήμερα ο φυσητήρας ζει και στη χώρα μας και με έναν πληθυσμό ο οποίος αριθμεί περίπου 300 άτομα. Το είδος του φυσητήρα απαντά στην Ελλάδα στη βαθιά λεκάνη μεταξύ Βορείων Σποράδων και Χαλκιδικής, το σημείο όπου φαίνεται πως τους παρατήρησε ο Αριστοτέλης, όπως επίσης στο Ικάριο πέλαγος αλλά κυρίως στην Ελληνική Τάφρο, το τόξο που εκτείνεται από τη βόρεια Κεφαλονιά μέχρι τη νότια Ρόδο.
Σε αυτές τις περιοχές υπάρχουν υποθαλάσσιοι γκρεμοί και χαράδρες όπου οι φυσητήρες καταδύονται για να βρουν την τροφή τους.