Εύβοια: Ήταν σαν να έπιασε φωτιά η θάλασσα!

Χάθηκε η θάλασσα στην Εύβοια και πιο συγκεκριμένα στον Κάραβο Αλιβερίου και ήταν σαν να είχε πιάσει φωτιά και να γέμισε από καπνό – Ξάφνου, χάθηκε η θάλασσα και ήταν σαν να ήσουν στην πιο ψηλή κορυφή της Εύβοιας που το μόνο που έβλεπες είναι τα σύννεφα

Ένα πρωινό διαφορετικό από τα συνηθισμένα στην Εύβοια με τους περαστικούς να παθαίνουν πλάκα με το θέαμα που αντίκρισαν. Ήταν σαν να είχε πιάσει φωτιά η θάλασσα στην Εύβοια.

Πιο συγκεκριμένα, στο Αλιβέρι είχαν παγώσει με το θέαμα που είδαν στη θάλασσα.

Ξάφνου, χάθηκε η θάλασσα και ήταν σαν να ήσουν στην πιο ψηλή κορυφή της Εύβοιας που το μόνο που έβλεπες είναι τα σύννεφα.

Πάνω από το νερό, είχε σχηματιστεί ένα χοντρό πέπλο ομίχλης και ήταν σαν να χάθηκε η θάλασσα.

Έπαθαν πλάκα όσοι οδηγοί περνούσαν με τα αυτοκίνητα τους από την Ακτή Νηρέως.

Πολλοί, σταμάτησαν τα οχήματα τους, πιο δίπλα και πήγαν κοντά στη θάλασσα για να θαυμάσουν τη θάλασσα.

Καθώς ο υγρός αέρας “αγκάλιαζε” τον Ευβοϊκό, μια μαγική μεταμόρφωση εξελίσσονταν μπροστά στα μάτια τους.

Η υγρασία, φάνταζε αόρατος χορευτής που χάϊδευε τη θάλασσα, δημιουργώντας ένα καλλιτεχνικό έργο που ονομάζεται ομίχλη.

Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπετε μια μικρή βαρκούλα δίπλα στο τοπίο που δημιούργησε η ομίχλη και ήταν μαγικό.

Στις περιοχές όπου η θάλασσα συναντά τον ψυχρό αέρα, η υγρασία εγκλωβίζεται σε μικρές σταγόνες και δημιουργεί μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.

Οι παλμοί της θάλασσας κρύβονται κάτω από τα πέπλα της ομίχλης, και το τοπίο διατηρεί ένα μυστήριο για τον επισκέπτη του.

Η ομίχλη, σαν ζωντανός ποίητης, δημιουργεί παιχνίδια φωτός και σκιών πάνω στην υδάτινη επιφάνεια.

Ακόμα πιο εκπληκτική είναι η επόμενη φωτογραφία του Αντώνη Λάμπρου όπου ένα άλλο σκάφος πλέει με προσοχή στα χοντρά νερά της ομίχλης, όπου η ορατότητα είναι περιορισμένη και γίνεται ένας πολύτιμος πόρος.

Εξαφανίστηκε η θάλασσα στο Αλιβέρι

Εξαφανίστηκε η θάλασσα στο Αλιβέρι και το μόνο που φαίνεται καθαρά είναι τα φουγάρα του εργοστασίου της ΔΕΗ.

Όταν η υγρασία χορεύει στη θάλασσα και η ομίχλη αγκαλιάζει την νηνεμία της θάλασσας, η φύση μας προσφέρει ένα έργο τέχνης που προκαλεί θαυμασμό και εκπλήξεις.

Καθώς η υγρασία αναπτύσσεται στην ατμόσφαιρα, η θάλασσα γίνεται μια μαγική σκηνή.

Οι στρώσεις της ομίχλης παίρνουν τον ρόλο τους και παίζουν έναν σαγηνευτικό χορό.

Η ομίχλη, σαν ένα βελούδινο πέπλο, αγκαλιάζει τη θάλασσα και αφήνει μια αίσθηση μυστηρίου στον αέρα.

Σε αυτές τις στιγμές, η φύση μας υπενθυμίζει την αξία της απλότητας και της ομορφιάς σε κάθε φυσικό φαινόμενο.

Η συνεύρεση της υγρασίας με τη θάλασσα δημιουργεί αυτό το θέαμα που αποτελεί έναν ύμνο στην αρμονία της φύσης.

Ας σταθούμε, λοιπόν, για ένα λεπτό, να αντιληφθούμε την ομορφιά αυτής της συμφωνίας μεταξύ υγρασίας και θάλασσας, και ας επιτρέψουμε στη φύση να μας οδηγήσει σε έναν χορό ομορφιάς.