Το περιστατικό έγινε στο κέντρο του Αλιβερίου τις μέρες που ξεκίνησε η καραντίνα η αλλιώς το lockdown.
Εκεί λοιπόν στο Αλιβέρι, βρίσκεται ένα σημάδι μνήμης. Βρίσκεται το άγαλμα του λιγνιτωρύχου. Σε αυτή την κωμόπολη η ιστορία της έχει να κάνει με την ύπαρξη του λιγνίτη.
Το λιγνιτωρυχείο Αλιβερίου βρίσκεται μόλις λίγα 4 χιλιόμετρα κοντά στο χωριό Άγιος Λουκάς. Η περιοχή λέγεται Μπρινιάς και η εξόρυξη λιγνίτη, νύχτα και μέρα, γινόταν υπόγεια. Εκεί δεν υπήρχαν χαμόγελα αλλά μόνο σκληρή δουλειά.
Ακόμα και τα ξημερώματα, χιλιάδες εργάτες μοχθούσαν για να βγει η παραγωγή. Οπότε καταλαβαίνουμε όλοι πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος του λιγνιτωρύχου για την μετέπειτα ανάπτυξη μιας ολόκληρης περιοχής που έχει εξελιχθεί στην δεύτερη πόλη της οικονομικής ευημερίας στην Εύβοια.
Το Αλιβέρι και η πλούσια γη του σε λιγνίτη ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Ωστόσο η βιομηχανική εκμετάλλευση του πραγματοποιήθηκε κυρίως κατά τα έτη 1950 – 1980. Η υπόγεια όσο και η επιφανειακή εκμετάλλευση των λιγνιτικών αποθεμάτων άρχισε το 1873.
Σε αυτή την περιοχή που έχει μεγάλη ιστορία, υπάρχει το άγαλμα του λιγνιτωρύχου. Βρίσκεται στο κέντρο του Αλιβερίου εκεί που είναι τα μαγαζιά. Εδώ και αρκετά χρόνια, στέκει αγέρωχος κρατώντας με τα δύο του χέρια μια αξίνα.
Ζωηρές και έντονες είναι οι αναμνήσεις από την απασχόληση τους στις στοές. Παρόλες τις δύσκολες συνθήκες και πολλά μέτρα κάτω από την γη, κατάφεραν χωρίς τεχνολογικά μέσα και μοναδικά μέσα τα εργαλεία τους όπως τα τρυπάνια, τις αξίνες τα φτυάρια και την καλή ακοή τους να θρέψουν τις οικογένειες τους.
Δυστυχώς φαίνεται ότι αυτό δεν το σεβάστηκαν και έτσι ένα βράδυ, βεβήλωσαν το άγαλμα και την ιστορία του, βάζοντας του μία μάσκα για να σωθεί από τον κορονοϊό.
