Αυτό ξέρετε τι είναι; Το γνωρίζουν μόνο οι μερακλήδες

Οι πιο παλιοί και μερακλήδες σίγουρα το θυμούνται στην Εύβοια. Ένα καζάνι που δεν υπάρχει σε κανένα σπίτι πλέον.

Είναι ένα μηχάνημα σιδερένιο που μεθάει όποιον δοκιμάσει αυτό που θα βγάλει.

Το “μεθάει” δεν έχει μεταφορική έννοια αλλά συμβαίνει στην πραγματικότητα.

Σας βάζουμε σε σκέψεις αλλά θα γίνουμε πιο σαφής. Πρώτα από όλα θα σας ρωτήσουμε αν το θυμάστε.

Δεν είναι και τόσο εύκολο να αναλύσουμε την λειτουργία αυτού του μηχανήματος που υπάρχει δεκάδες χρόνια και πραγματικά αυτό που βγάζει είναι απίθανο.

Το κουτί της Εύβοιας που μέσα από την φωτιά θα βγάλει το τέλειο αποτέλεσμα.

Σήμερα θα σας δείξουμε ένα καζάνι που λειτουργεί με φωτιά και με το πέρασμα των χρόνων είναι είδος προς εξαφάνιση.

Πριν πολλά χρόνια, γύρω από το καζάνι που έβραζε, μαζεύονταν μεγάλες παρέες και έπιαναν τα καλαμπούρια και παράλληλα παρακολουθούσαν την μυσταγωγία που «γεννά» το ιερό υγρό στοιχείο.

Θέλει μέτρο

Το προϊόν που θα βγει είναι υπεύθυνο για την ωραία διάθεση και το γέλιο που θα μας δώσει. Και βέβαια όλα με μέτρο…​

Δεν είναι παίξε γέλασε αλλά κουραστική διαδικασία και διαρκεί ώρες.

Στην αρχή της απόσταξης βγαίνουν 1-2 κιλά τσίπουρου που δεν είναι κατάλληλο για να καταναλωθεί. Αυτό το φυλάνε για να το ρίξουν στην δεύτερη καζανιά.

Μόλις το πρώτο τσίπουρο βγει το ρίχνουν σε ένα δοχείο, όταν αρχίζει να μειώνεται το οινόπνευμα σταματούν την απόσταξη.

Πετούν τα τσίπουρα, καθαρίζουν πολύ καλά το καζάνι και το καπάκι και προσθέτουν άλλη μία παρτίδα στέμφυλα και συνεχίζεται η διαδικασία.

Αν βρεθείτε κάποια στιγμή στην Βόρεια Εύβοια ψάξτε να βρείτε αυτό το παραδοσιακό ρακοκάζανο…

Βέβαια, στην Εύβοια, μπορεί να είδος προς εξαφάνιση, σε διάφορα άλλα μέρη της χώρας, όπως και στην Κρήτη υπάρχει και διασώζεται.

Αυτό το καζάνι είναι είδος προς εξαφάνιση και δεν υπάρχει πια στα σπίτια της Εύβοιας.

Εκεί εκτός ότι θα δείτε πως γίνεται η παραγωγή της ρακής θα καταλάβετε και τι σημαίνει φιλοξενία…

Η ιστορία με τη ρακή στην Εύβοια

Η παραγωγή της ρακής γίνεται, κάθε φθινόπωρο μετά τη σοδειά του σταφυλιού. Το έθιμο του ρακοκάζανου θεσμοθετήθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1920.

Στο ρακοκάζανο η πρώτη ύλη που χρησιμοποιείτε είναι τα τσίκουδα, τα απομεινάρια του πατήματος των σταφυλιών για να βγει ο μούστος.

Όταν το καζάνι αρχίζει να βράζει τότε αρχίζει να ρέει το πρώτο σώμα του αποστάγματος, το πρωτόρακη όπως λέγεται το οποίο είναι πολύ δυνατό σαν οινόπνευμα.

Όσο συνεχίζεται η απόσταξη η ρακή στην Εύβοια παίρνει τις σωστές αναλογίες και βαθμούς.