To ουράνιο φαινόμενο αυτό, δεν είναι πάντα ορατό στην Ελλάδα
Το εντυπωσιακό φαινόμενο αυτό γίνεται διότι η Σελήνη περνάει ακριβώς πίσω από την γη. Μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν είναι μια νύχτα με πανσέληνο.
Κάθε χρόνο μπορούν να πραγματοποιηθούν μέχρι 5 εκλείψεις όπου οι περισσότερες δεν είναι ολικές.
Οι εκλείψεις Σελήνης αποτελούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά ουράνια φαινόμενα που μπορεί να παρατηρήσει ο άνθρωπος χωρίς τη χρήση ειδικών οργάνων.
Η έκλειψη Σελήνης συμβαίνει όταν η Γη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη, με αποτέλεσμα η σκιά της Γης να καλύπτει πλήρως ή μερικώς τη Σελήνη.
Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο κατά τη διάρκεια της Πανσελήνου, καθώς τότε οι τρεις ουράνιοι σώματα βρίσκονται σχεδόν στην ίδια ευθεία.
Κάθε χρόνο σημειώνονται από δύο έως πέντε εκλείψεις Σελήνης, οι οποίες διακρίνονται σε τρεις βασικούς τύπους.
Η ολική έκλειψη, όταν η Σελήνη καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τη σκιά της Γης, η μερική, όταν μόνο ένα τμήμα της Σελήνης εισέρχεται στη σκιά, και η παρασκιάς, όταν η Σελήνη περνά μόνο από την εξωτερική ημισκιά της Γης και το φαινόμενο είναι πολύ πιο διακριτικό.
Οι ολικές εκλείψεις είναι οι πιο εντυπωσιακές, καθώς η Σελήνη αποκτά συχνά ένα κόκκινο ή πορτοκαλί χρώμα λόγω της διάθλασης και σκέδασης του ηλιακού φωτός από την ατμόσφαιρα της Γης, φαινόμενο που ονομάζεται και “ματωμένο φεγγάρι”.
Η συχνότητα των εκλείψεων εξαρτάται από την κλίση της τροχιάς της Σελήνης. Αν η τροχιά της ήταν ακριβώς στο ίδιο επίπεδο με την εκλειπτική, θα είχαμε έκλειψη Σελήνης σε κάθε Πανσέληνο.
Επειδή όμως η τροχιά της Σελήνης είναι κεκλιμένη περίπου πέντε μοίρες, οι εκλείψεις συμβαίνουν μόνο όταν η Πανσέληνος συμπίπτει με τα σημεία όπου η τροχιά της Σελήνης τέμνει την εκλειπτική, τα λεγόμενα σημεία των δεσμών.
Η μελέτη των εκλείψεων έχει απασχολήσει τους ανθρώπους από την αρχαιότητα.
Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Βαβυλώνιοι και άλλοι λαοί χρησιμοποίησαν τις εκλείψεις για να μετρήσουν τον χρόνο και να προβλέψουν ουράνια φαινόμενα.
Σήμερα οι εκλείψεις συνεχίζουν να προκαλούν δέος, όχι μόνο ως φυσικό φαινόμενο αλλά και ως πολιτισμικό γεγονός που ενώνει τους παρατηρητές σε όλο τον κόσμο.