Έμειναν άφωνοι όταν κοίταξαν στην παγωμένη θάλασσα στην Εύβοια
Η θάλασσα ήταν γαλήνια, μα ο αέρας κουβαλούσε το ψύχος του χειμώνα.
Χοντρές νιφάδες χιονιού έπεφταν απαλά, σκεπάζοντας την αμμουδιά με ένα λευκό πέπλο κάνοντας παγωμένη την ατμόσφαιρα.
Το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα, σκεπάζοντας την ακτή με ένα απαλό, αφράτο στρώμα.
Τα κύματα έγλειφαν την παγωμένη άμμο, σχεδόν διστακτικά, σαν να ένιωθαν κι αυτά το κρύο.
Ο ουρανός ήταν γκρίζος, βαριά σύννεφα έκρυβαν τον ήλιο, και η ατμόσφαιρα μύριζε αλμύρα και χειμώνα.
Την ίδια ώρα όσοι περνούσαν από το σημείο, έμειναν άφωνοι κοιτώντας μέσα στη θάλασσα.
Ο κόσμος είχε κουρνιάσει στα σπίτια του, μα ένας άνθρωπος στεκόταν στην άκρη του παγωμένου νερού, αψηφώντας το κρύο.
Τα πόδια του βυθίστηκαν στο παγωμένο νερό, ένα ρίγος πέρασε στο κορμί, αλλά δεν σταμάτησε.
Με μια αποφασιστική κίνηση, βούτηξε ολόκληρος.
Το σώμα του έγινε ένα με το παγωμένο υγρό στοιχείο, ενώ όσοι τον έβλεπαν, έμειναν άφωνοι.
