Ο διαφορετικός στρατιώτης που έζησε στην Εύβοια

Άφησε άφωνους τους κατοίκους ενός χωριού στην Εύβοια η ιστορία ενός Γερμανού στρατιώτη – Ένα ολόκληρο χωριό στην Εύβοια έμεινε άφωνο με τον ιδιαίτερο στρατιώτη που άφησε τα όπλα και όλη του την ενέργεια την αποτύπωσε σε ένα χαρτί – Ένας στρατιώτης διαφορετικός από τους άλλους που προτίμησε να αφήσει τα όπλα και να πάρει το πινέλο

Ένας διαφορετικός στρατιώτης με πολλές ευαισθησίες που έζησε στην Εύβοια. Η χώρα του τον υποχρέωσε να έρθει στην Ελλάδα ως κατακτητής. Ο ίδιος όμως προτίμησε να αφήσει το όπλο του και να ασχοληθεί με την ζωγραφική.

Πήρε τα πινέλα του και σε λευκές κόλλες χαρτί αποτύπωνε το Αυλωναρι. Εκεί που υπήρχε η άσχημη εικόνα του πολέμου, σχεδίαζε την φύση.

Προσπαθούσε να εξαφανίσει την σκιά της βαρβαρότητας και στην θέση της τοποθετούσε την ομορφιά της φύσης.

Αντί για κατεστραμμένα σπίτια και καπνούς έβαλε πρασινάδα και την ανθισμένη φύση.

Έτσι ήθελε να θυμάται την περιοχή αρνούμενος την πραγματικότητα με τις απόκοσμες συνθήκες του πολέμου.

Ένας στρατιώτης διαφορετικός από τους άλλους που προτίμησε να αφήσει τα όπλα και να πάρει το πινέλο και από εκεί να ζωγραφίσει τον εσωτερικό του κόσμο σε συνδυασμό με την φύση.

Σε αντίθεση με τους άλλους στρατιώτες, άφησε το όπλο του και πήρε το πινέλο και ζωγράφισε τοπία από το Αυλωνάρι.

Δημιούργησε δεκάδες ζωγραφιές και της πήρε μαζί του όταν τον μετέθεσαν στην δυτική Ελλάδα.

Ήθελε να θυμάται την όμορφη πλευρά της χώρας και να ξεχάσει την βαρβαρότητα των συμπολεμιστών του. Σε μια γωνία του σπιτιού είχε κρύψει την τέχνη του.

Όταν έφτασε η ώρα να επιστρέψει στην πατρίδα του, άφησε τις αναμνήσεις του σε μια γωνιά της οικίας. Εκεί βρίσκονταν η έκπληξη από την κατοχή.

Τις βρήκαν οι νέοι ιδιοκτήτες μετά από 80 χρόνια. Ο ίδιος δεν τις χάρηκε ποτέ και ούτε τις έδειξε στα παιδιά του. Ο πόλεμος που μισούσε ήταν η αιτία να του στερήσει την ζωή.

Η είδηση αυτή δεν θα γίνονταν γνωστή αν δεν υπήρχε το avlonari such a lovely place.

Μετά από χρόνια οι νέοι ιδιοκτήτες του σπιτιού βρήκαν τις ζωγραφιές αυτού του ρομαντικού στρατιώτη.

Πάντως η ζωγραφιά που θα δείτε είναι ένα αριστούργημα. Στην κορυφή δεσπόζει η εκκλησία του χωριού και τα λιγοστά σπίτια. Όλα άριστα δομημένα στην γαλήνια φύση.

Ζωγράφιζε την καθημερινότητα.

Το γεγονός ότι ζωγράφιζε σημαίνει ευαίσθητο άτομο. Αν είχε πίσω αφήσει δική του οικογένεια και υποχρεωτικά τον έχρισαν κατακτητή, πολεμιστή, έψαχνε να βρει διέξοδο στη μοναξιά και στην πλήξη του. Η ζωγραφική ήταν μία λύση.

Για την ιστορία, να σας πούμε ότι δεν κατάφερε να επιστρέψει πίσω στην πατρίδα του ζωντανός. Του πήρε την ζωή ο πόλεμος που τόσο αντιπαθούσε.