Βασιλικό: Έφυγε από την ζωή ο Γιάννης Νταβέλης

Την τελευταία του πνοή άφησε το απόγευμα της Τρίτης ο 60χρονος δάσκαλος Γιάννης Νταβέλης, που υπηρετούσε στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Βασιλικού.

Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας εκφράζει τη βαθύτατη οδύνη των μελών του, για το χαμό του Γιάννη Νταβέλη.

Διαβάστε την ανακοίνωση του συλλόγου:

“Ο Γιάννης σε όλη του τη διαδρομή υπηρέτησε από θέσεις ευθύνης την εκπαίδευση, το Σύλλογο, τον αγώνα για καλύτερη Παιδεία.
Ασυμβίβαστος, ακέραιος, αγωνιστής, με ήθος, ιδέες και οράματα, σεβασμό προς όλους και προπάντων έχοντας διαχρονικά συνεπή διαδρομή, αναγνωρίστηκε από όλους ως ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ με όλα τα γράμματα κεφαλαία.

Δάσκαλος της τάξης, της προσφοράς, της ανθρωπιάς, της ευθύνης. Ο πρώτος του διορισμός στην άκρη της Εύβοιας στο Κάβο Ντόρο και στη συνέχεια σε σχολεία της Χαλκίδας. Στα μάτια του Γιάννη πάντα διέκρινες τη λάμψη και τη δύναμη, αυτή που κάθε δάσκαλος πρέπει να έχει στο μυαλό και στην ψυχή, αυτά που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε από άλλους εργαζόμενους στο λειτούργημα της εκπαίδευσης. Με καινοτόμες ιδέες, βαθιά γνώση της παιδαγωγικής, με σοφία, αλλά κυρίως με αγάπη για τα παιδιά χάραξε το δρόμο της συνεχόμενης προσφοράς.

Έφτασε μέχρι στα Ελληνόπουλα της Αφρικής διδάσκοντάς τους τα Ελληνικά ιδεώδη, αλλά κυρίως την πίστη του στη δημοκρατία, την ισονομία και ισοπολιτεία .
Η ζωή του επιφύλαξε δυσκολίες όμως ο Γιάννης τις έκανε εφαλτήριο για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, προσφορά στον συνάνθρωπο και τον πόνο τον έκανε δύναμη.

Πέρα από την μεγάλη προσφορά του στην Παιδεία του τόπου μας και στο κοινωνικό σύνολο, ο Γιάννης, ο Δάσκαλος, ήταν και πολλά περισσότερα. Ήταν ένας ήρωας της ζωής, ένας ακάματος αγωνιστής, απέναντι σε όσα πολύ σκληρά οικογενειακά-προσωπικά προβλήματα του επιφύλασσε η μοίρα. Πάντα με ψηλά το κεφάλι, έδινε με τον τρόπο του, το πηγαίο χιούμορ του, τη σοφία του, δύναμη και κουράγιο σε όλους εμάς που τον γνωρίσαμε από κοντά να παλεύουμε απέναντι στις δυσκολίες της ζωής, βάζοντας ψηλούς στόχους και να πετυχαίνουμε. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια προ της σύνταξης έδινε την ψυχή του σε κοινωνικούς αγώνες για την εκπαίδευση και τη φροντίδα ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Πάλευε με όραμα και δύναμη για όλα όσα πίστευε πως θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερη τη ζωή όλων μας χωρίς διακρίσεις.

Δυστυχώς, η μοίρα του έπαιξε ακόμα ένα πολύ άσχημο παιχνίδι, αυτό το τελευταίο της ζωής του. Έφυγε από κοντά μας εντελώς απροσδόκητα νικημένος από τον ύπουλο εχθρό της πανδημίας, παλεύοντας πολλές ημέρες με τον ίδιο ηρωισμό, τη δύναμη, το θάρρος, που τον διέκριναν σε όλη του τη ζωή, απέναντι σε αυτή τη δύσκολη ασθένεια που ζούμε όλοι στον πλανήτη.

Τι μπορεί να πει κανείς γι’ αυτή την απώλεια; Δεν υπάρχουν λόγια… Μόνο θλίψη και σιωπή…
Η οικογένειά του, η εκπαίδευση, οι γνωστοί και φίλοι του χάσαμε ένα ξεχωριστό και σπουδαίο άνθρωπο.

Οι αγώνες και οι αγωνίες του, αποτελούν παρακαταθήκη για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…
Καλό παράδεισο, φίλε Γιάννη! Δεν θα σε ξεχάσουμε. Η μορφή σου πάντα θα μας εμπνέει. Σε ευχαριστούμε, φίλε!”